Մայրենիյի երկ ստուգատես 2

Պոչատ աղվեսը

Աղվեսն իր պոչը թողեց թակարդում և միտք արեց, թե ոնց ապրի աշխարհում այդպես խայտառակվ: Եվորոշեց մյուս աղվեսներին էլ համոզել, որ ձեռքքաշենիրենց պոչերից: Նա բոլոր աղվեսներին հավաքեց ևսկսեց նրանց գլխինքարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենցպոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, ևերկրորդ` ավելորդ բեռ են: Բայց մի աղվես նրան պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:

Ա․ աղվեսի անունից
Ես իմ պոչը թողեցի թակարդում և միտք արեցի, թե ոնց ապրեմ աշխարհում այդպես խայտարակվաց։ Եվ որոշեցի մյուս աղվեսներին էլ համոզել, ես իմ ընկերներին ասեցի, որ իրանք իրենց պոչերը կտրեն :  Ես բոլոր աղվեսներին հավաքեց և սկսեց  նրանց  գլխինքարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենց պոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, և երկրորդ` ավելորդ բեռ են: Բայց մի աղվես ինձ պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:


Բ․
 աղվեսի պոչի անունից
Մի օր աղվեսը ինձ իր հետ տարավ անտառ որսի:Չհասկացա թե ինչպես, ես հայտնվեցի թակարդում:Աղվեսը փոխարեն ինձ փորձեր թակարդից հանել ,թողեց և գնաց:Նա անգամ փորձում էր համոզել մյուս աղվեսներին , որ կտրեն իրենց պոչերը,քանի որ ինքն առանց ինձ՝իր պոչի էր մնացել:

Գ․ հավաքված աղվեսներից մեկի անունից

Աղվեսներից մեկը,անպոչ աղվեսին ասաց․ «է՛ բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր>>։Դու քո անզգուշության պատճառով,պոչտ թողել ես թակարդում և եկել մեզ էլ համոզում ես ,որ մենք էլ մեր պոչերը կտրենք:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *